Er is zoveel te vertellen..... Om jullie mee te nemen in wat ik hele dagen hoor en om in de sfeer te komen, kan je op de achtergrond de muziek van de meest bekende en hippe zanger van Colombia, Silvestre Dangond, aanzetten; https://m.youtube.com/watch?v=BibonPyTuHQ. Dit nummer schalt uit alle boxen... en die heb je hier heel, heel veel!!

Colombia is zoveel meer dan ik ooit hebben kunnen verwachten. Aangezien ik nauwelijks enige voorbereiding heb gedaan is het ook echt een verrassing en verwacht ik dat het ook elke weer, als ik van plek verander, een verrassing gaat blijven.

Deze verrassing zit voornamelijk in de ontwikkeling van het land, de schoonheid van de natuur, het overal zo schoon is, bijna iedereen een hond heeft, de hoeveelheid basketbal- en voetbalvelden, de hoeveelheid vrouwen die hier werken, de ongelofelijk vriendelijke inwoners, de taal, het plezier en positiviteit wat er uitgestraald wordt ondanks dat er nog genoeg problemen zijn en de enorme achterwerken van de dames. Ik verkeer nog niet in het stadium om ‘echt’ van ‘bijgewerkt’ te onderscheiden want Colombia is één van de landen waar plastische chirurgie hoogtij viert. Ik ben zelf nog niet verder gekomen dan de pedicure en om in mijn ‘poco’ Spaans zorg te dragen dat mijn wenkbrauwen in de juiste kleur zijn geverfd. Een beetje meer achterwerk zou mij vast ook niet misstaan maar daarvoor zou ik de Spaanse taal eerst meer machtig moeten zijn voordat dit verkeerd gaat uitvallen :).

Ondanks 3 weken lang, van maandag t/m vrijdag 4 uur per dag, Spaanse les is het nog steeds hopeloos gesteld met het spreken van de taal. Ik weet al heel lang dat ik geen talenknobbel bezit en ben blij dat ik tegenwoordig op goed niveau Engels spreek ondanks dat mijn middelbare school leraar ooit verkondigde dat ik het nooit zou gaan leren. Ik houd me daar maar aan vast; met Engels is het ook goedgekomen. In de aankomende 3 maanden zal ik dus dagelijks nog flink moeten studeren en oefenen. Voor nu ‘gooi ik 5 woorden in de lucht’ en hoop dat ze begrijpen wat ik wil. Tot op heden gaat dit goed..

Gelukkig werden mijn ‘dramatische’ Spaanse les ochtenden in de middag gecompenseerd door iets wat ik, volgens mijn Colombiaanse dansleraren, wel kan en dat is dansen. Voor een Westerse dan wel te verstaan :) Het gaf mij zoveel meer plezier en energie om mijzelf enigszins kundig te maken in Bachata (zoek dat gerust op). Nu nog een goede danspartner in Nederland vinden, dus als je iemand (in Amsterdam) kent hoor ik het graag. (Na Silvestre, hierbij één van mijn favoriete bachata dansnummers; https://m.youtube.com/watch?v=XrqBCbIw1v0 )

Naast mijn privélessen volgde ik ook (gratis) groepslessen en in het weekend werd de dansschool ook een club met alle mogelijke dansen zoals Salsa, Merenque, Bachata, Cumbia, de officiële dans van Colombia, en Reggaeton, als je dit laatste dansen mag noemen.

Er zijn maar weinig Colombianen die Engels spreken maar aangezien het toerisme sinds 5 jaar echt aan het aantrekken is, is er wel behoefte aan het spreken van Engels. Mede hiervoor worden intercambio’s georganiseerd. Dit zijn avonden waarbij het mogelijk is om Engelstaligen met Spaanstalige te laten praten en elkaars taal te leren. Daarnaast zorgt het voor een kennismaking van de verschillende culturen. Ook de dansschool voorzag hier in want ook al wordt er gedacht dat alle Colombianen kunnen dansen is dit een mythe, ook zij hebben dansles.

Ruim 3 weken heb ik doorgebracht in Medellin, ook wel ‘de stad van de eeuwige lente’ genoemd vanwege het aangename klimaat. Medellin ligt in de bergen en bestaat uit 14 wijken en heeft ongeveer 3 miljoen inwoners. De stad is eenvoudig te doorkruisen want ze hebben hier geen straatnamen maar alles bestaat uit carrera of calle met een nummer.

Jaren geleden was het de gevaarlijkste stad aangezien het de stad van Pablo Escobar was (zie Netflix: Narcos) en nu is het uitgeroepen tot de veiligste stad. Er wordt hier heel veel gedaan aan de veiligheid door middel van heel veel politie op straat, continu politiecontroles en je uit een taxi halen om je te fouilleren is vrij normaal. Tijdens één van mijn bustripjes werden we door de politie naar de kant gehaald en kwam er een drugshond de bus binnen. Helaas zijn hierover geen sappige verhalen te vertellen... Ondanks alle politiecontroles is bijvoorbeeld cocaïne, maar ook marihuana, eenvoudig te verkrijgen. Er lopen heel veel straatventers met een bakje van waaruit zij sigaretten, lollies, chicklets (kauwgum) etc. verkopen. Onderin de bakjes zit de cocaïne. Door rood lopen lijkt hier geen vergrijp en kan je gewoon in het zicht van de politieagenten doen. Voor wat dat betreft lijkt het op Amsterdam; door rood lopen is ok en er is geen auto die stopt voor een zebrapad.

Ik heb in 2 wijken van Medellin gezeten: El Poblado en Envigado. El Poblado en Laureles zijn de meest luxe wijken. Bij aankomst in El Poblado wist ik niet wat ik zag; de meeste leuke, hippe restaurants, enorme uitgaansgelegenheden en dan verdeeld over een paar straten, rondom een park met daartussen enorme bamboestruiken, prachtige bomen en riviertjes. Eerst dacht ik in een soort Salou (waar ik trouwens nog nooit ben geweest) terecht was gekomen, alles voor de toerist zullen we maar zeggen, maar ik kwam er heel snel achter dat het overgrote deel van de bezoekers Colombianen zijn. De toerist, Colombiaan en de ‘digital nomad’ (dat zijn er ook veel mede vanwege het aangename klimaat) mengen heel goed. Deze menging heeft mij al 2 logeeradressen in het land opgeleverd. De app Couchsurfing hoef ik nu dus niet te gebruiken.

In de wijk Envigado heb ik 4 dagen bij een Colombiaanse familie gewoond in de hoop dat het zou bijdragen aan het verbeteren van mijn Spaans. Eén voordeel was dat er een dementerende oma bij in woonde en zij mij steeds dezelfde vragen bleef stellen... Het was leuk om kennis te maken hoe het er hier binnenshuis aan toe gaat. Naast dat het niet veel anders is als bij ons is het enige wat afwijkt dat je ’s ochtends bij het opstaan, bij het thuiskomen en bij het naar bed gaan een omhelzing krijgt met een kus van alle familieleden. Ik ben nog nooit zoveel omhelst en gekust op een dag als hier in Colombia. Al ken je iemand net 5 minuten, het afscheid bestaat hieruit. Ook in mijn hostel en op mijn (dans-)school werd ik zo begroet en werd er afscheid genomen.

Eten is hier heerlijk. Naast dat je echt alles kan eten wat je wilt zoals Indiaas, de lekkerste stukken vlees, cheviche, Italiaans, zijn ook hier hamburgers de grote trend. Het Colombiaanse eten is zeker ook prima; ajiaco is een aardappel/kippensoep waar je een apart bord met avacado, rijst, cream, banaan en kappertjes naast krijgt welke je allemaal in de soep moet gooien. Verder zijn empenadas, buelenos en alle soorten fruit op elke hoek van de straat verkrijgbaar. Je kan hier ook alles eten zonder dat je hoeft na te gaan of het gezondheidsproblemen gaat opleveren. Zelfs in de 3 plaatsen die ik heb aangedaan kan je het water uit de kraan drinken.

Waar ben ik geweest en wat heb ik gedaan naast bovenstaand verhaal?

In Bogota heb ik een dag een fietstour door de stad gemaakt. Tijdens de tocht hebben we een koffiefabriekje en de markt, waar we voor mij allemaal nieuwe soorten fruit mochten proeven, bezocht. Mocht je de uitzending van Erika op reis; Bogota hebben gezien dan heb je kennis kunnen maken met het lokale spel Tejo. Hierbij gooi je met een metalen schijf richting een modderbord waar kleine driehoekjes met buskruit zijn geplaatst en als je deze raakt krijg je een kleine explosie. Het belangrijkste is om continu bier te blijven drinken. Nadat we dit op dezelfde locatie als in de uitzending te zien was hebben gedaan mochten we weer verder fietsen. Na het fietsen de bekende berg Monseratte op vanwaar je bij zonsondergang een prachtig uitzicht over de stad hebt en ook pas duidelijk wordt hoe groot de stad is.

Vanaf Bogota de nachtbus naar Solento, een prachtig dorp in de bergen wat valt onder de koffie regio. Het geluk was dat er net een feestweek was ivm het 175 jarig bestaan van het dorp dus was er elke dag/avond wat te doen en dan heb ik het vooral ook over veel muziek tot in de late uurtjes. Een dag gemountainbiket wat leuk begon in de zon maar ruim voor de helft van de te nemen route verder ging in de stromende regen. Aangezien we ook de verkeerde route namen was het ongeveer 6 km omhoog!! Niet te doen.... en dan nog van top tot teen onder de modder. Een dag naar Cocora Valley wat bekend staat om zijn wax trees, prachtig!

Medellin staat bekend om haar metro en gondelliften welke zijn geplaatst om alle mensen in de wijken op de steile bergen toegang te verschaffen tot de stad. Hiermee ga je over een gedeelte van de stad en kan je door naar een groot park. In de wijk Comuna 13 heb ik een graffiti tour gedaan waar ook een aantal straten roltrappen hebben ivm de steile wegen. Verder biedt elke stad een free walking tour (en dan wordt er een gift verwacht tussen 7,50 en 12,50 euro) wat zeker de moeite waard is en biedt Medellin de Pablo Escobar tour waarmee je langs zijn huizen en graf gaat.

Na mijn dag- en avondvullende programma in Medellin ben ik toe aan ‘vakantie’. Ik ben nu aan de Caribische kust waar het zo ontzettend warm is dat rustig aan doen hier verplicht is.

Note: 27 dagen nadat ik afscheid van Mijn vriendin (zie Nieuw Zeeland blog) heb ik genomen is zij overleden. Ik ben heel dankbaar dat ik zo kort geleden nog in de gelegenheid ben geweest om 2,5 week met haar en haar gezin te hebben kunnen doorbrengen. Met behulp van een livestream ben ik aanwezig geweest bij haar begrafenis.